“Η αγνώριστη” (απόσπασμα) του Σολωμού

Ποια είναι τούτη που κατεβαίνει
ασπροεντυμένη οχ, το βουνό;
Τώρα που τούτη η κόρη φαίνεται,
το χόρτο γένεται άνθι απαλό
κι ευθύς ανοίγει τα ωραία του κάλλη
και το κεφάλι συχνοκουνεί
κι ερωτευμένο, να μην το αφήσει,
να το πατήσει, παρακαλεί…

                  δεν είναι τρυφερό;