Ένα λουλούδι με τρία πέταλα, ένα λουλούδι τιποτένιο…
─ Καλημέρα, είπε ο πρίγκιπας.
─ Καλημέρα, είπε το λουλούδι.
─ Πού είναι οι άνθρωποι; ρώτησε ευγενικά ο μικρός πρίγκιπας.
Το λουλούδι είχε δει μια μέρα να περνάει ένα καραβάνι.
─ Οι άνθρωποι; Υπάρχουν νομίζω, έξι – εφτά. Τους είδα πριν από κάμποσα χρόνια. Μα δεν ξέρεις ποτέ πού να τους βρεις! Τους παρασέρνει ο άνεμος! Δεν έχουν ρίζες κι αυτό τους δυσκολεύει πολύ…─ Αντίο, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
─ Αντίο, είπε το λουλούδι.
Στο μικρό πρίγκιπα που από κάπου περιμένουμε ν' ακούσουμε το γέλιο του... και να ξαναδούμε το χαμόγελό του...σαν μια πηγή στην έρημο...
ReplyDelete